De Nederlandse lokale boekhandels zitten in zwaar weer. Met de campagne Steun je boekhandel wil de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (CPNB) zorgen dat we massaal bij de eigen, lokale, fysieke boekwinkel gaan bestellen. Schrijvers als Ronald Giphart en Tommy Wieringa doen mee met de campagne.
#steunjeboekhandel komt al vaak voorbij op social media. Ik doe er zelf ook aan mee. Even snel een story plaatsen op Instagram en een post op Facebook, voor zover mensen dat nog lezen: het is een kleine moeite en het voelt sowieso erg nobel, het gevoel hebben dat je ergens voor stáát. Nu nog de woorden omzetten in daden, maar geen probleem.
Eigenlijk mag ik geen boeken kopen van mezelf, want ik heb nog zoveel te lezen. Maar #steunjeboekhandel dus het is voor een goed doel. Twee boeken die door Netflix verfilmd zijn – I’m thinking of Ending Things van Ian Reid en The Woman in the Window van A.J Finn – stonden sowieso al op de planning om te kopen. Met deze hashtag kan ik mijn hebberigheid prima voor mezelf verantwoorden:
Ik ga niet zeggen dat een boekhandel belangrijker is dan een kleding- of platenzaak. En wat mij betreft komen er nog andere hashtags als #steunjekledingwinkel of #redjeplatenzaak. Wat ik alleen wel denk, is dat een boekhandel dé plek is waar je echt iedereen kan tegenkomen.
Denk je eens in: de verhalen van Réne van der Gijp, Martin Luther King, Jordan Peterson en Harry Potter op één plek, slechts op een paar vierkante meter van elkaar verwijderd. De onrust, de ruis en de polarisatie die ik vind op media als Twitter en Facebook zijn nergens meer te vinden als ik op mijn gemak door Donner in Rotterdam struin. Of het even indrukwekkende Waterstone’s in Amsterdam, zo u wilt.
En er is nog een reden waarom ik hoop dat de Donners, de Waterstone’s, de Dominicanen, de Praamstra’s, de American Book Centers van ons land na de lockdown nog steeds open blijven. Als er één ding is wat ik mis tijdens deze pandemie, is het reizen. De spanning van een Lonely Planet, een ticket boeken en gáán, wetende dat je heel veel mooie nieuwe plekken gaat zien en nieuwe ervaringen op gaat doen. Het is een luxeprobleem, maar ik vind het verschrikkelijk dat dit niet meer kan. Maar dan:
Om naar India te reizen, daal ik af in de 1500 prachtige pagina’s van A Suitable Boy van Vikram Seth. Om het drukke leven van New York mee te maken: A Little Life van Hanya Yanagihara. Wil ik naar Rusland? Het ontroerend mooie A Gentleman in Moscow van Amor Towles staat in mijn boekenkast. Japan? number9dream van David Mitchell levert een achtbaanrit door Tokyo met spectaculair uitzicht. Het is het op één na beste wat er is, maar in tijden van een pandemie is dat al heel erg fijn.
En, als ik dan nog steeds geen ticket voor een reis kan boeken, hoop ik in elk geval vanaf 9 februari weer door de gangen van Donner te struinen. De geuren op te snuiven van de drukinkt, mensen bespioneren en kijken of hun boekkeuze past bij hoe ik ze had ingeschat, of met gebogen rug langs de onderste planken van de sectie Engels te kijken of er nog wat tussen zit.
#steunjeboekhandel dus. Een paar muisklikken naar de site van je eigen, plaatselijke boekenwinkel, maar het levert zó veel moois op.
Foto: Patrick Daxenbichler, DepositPhotos
Vrij Links is een meerstemmig platform. Tenzij anders vermeld, spreken auteurs op persoonlijke titel.
